Zafałszowanie żywności jako kwalifikowana postać niezgodności regulacyjnej produktu w orzecznictwie sądów administracyjnych

W polskim porządku prawnym odpowiedzialność za zafałszowanie żywności uregulowano w dwóch aktach prawnych, tj. w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Wśród spraw w przedmiocie zafałszowania żywności na pierwszy plan wysuwają się w ostatnich latach kwestie związane z nazewnictwem produktów spożywczych, przede wszystkim dotyczące posługiwania się przez producentów określeniami, takimi jak „wiejski”, „tradycyjny” czy „świeży” w odniesieniu m.in. do pieczywa, serów, kiełbas lub makaronów.


Postępujące zacieranie granicy między „zwykłą” a kwalifikowaną niezgodnością regulacyjną produktu, związane z obiektywizacją przesłanek odpowiedzialności za zafałszowanie produktów rolno-spożywczych, jest zjawiskiem groźnym nawet z punktu widzenia przedsiębiorców, którzy przywiązują dużą wagę do jakości swoich produktów.


Polecamy artykuł "Zafałszowanie żywności jako kwalifikowana postać niezgodności regulacyjnej produktu w orzecznictwie sądów administracyjnych", który dla czytelników "Food-Lex" przygotowały Joanna Krakowiak, radca prawny, partner odpowiedzialna za praktykę Life Sciences i ochrony zdrowia oraz Natalia Nieróbca, prawnik, praktyka Life Sciences i ochrony zdrowia w kancelarii Wardyński i Wspólnicy.


W artykule:

  • odpowiedzialność za zafałszowanie żywności w świetle ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych
  • skuteczne argumenty obronne na tle obecnego orzecznictwa sądowo-administracyjnego
  • prawidłowe odtworzenie modelu przeciętnego konsumenta
  • ochrona uzasadnionych oczekiwań a nie subiektywnych wyobrażeń konsumenta o towarze
  • nieskuteczne argumenty w postepowaniu sądowo-administracyjnym. 

Kwartalnik "Food-Lex" nr 2/2024:

https://www.food-lex.pl/kwartalnik-food-lex-15435


imrs