Znakowanie produktów żywnościowych a zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów
Wzrastająca świadomość konsumentów w zakresie racjonalnego sposobu odżywiania i zdrowej, prawidłowo zbilansowanej diety, wiąże się nierozerwalnie z potrzebą zapewnienia konsumentom dostępu do obiektywnych informacji dotyczących zarówno jakości produktu, jak i jego przeznaczenia czy zastosowania. Dostarczenie konsumentom podstawowych informacji na temat żywności nie tylko umożliwia im podejmowanie świadomych decyzji zakupowych, ale także zapewnia właściwe postępowanie z produktem po dokonaniu zakupu i jego użytkowanie. Znakując produkty żywnościowe, producenci są zobowiązani do kierowania się ustalonymi w przepisach prawa żywnościowego kryteriami- pisze Marta Tomaszewska z PFPŻ w styczniowym wydaniu miesięcznika AgroTrendy.

Prawidłowe oznakowanie produktów żywnościowych zgodne z wymaganiami prawa żywnościowego jest nieodzownym elementem zapewnienia bezpieczeństwa żywności wprowadzanej na rynek. Wymagania odnoszące się do konieczności zamieszczania różnych informacji na opakowaniu produktów pojawiają się w przeszło 40 aktach prawnych. Jednak podstawowe kwestie w tym zakresie zostały określone w ustawie z dnia z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz wydanym na mocy ww. aktów prawnych rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych. Na opakowaniu prawidłowo oznakowanego produktu powinny się znaleźć przede wszystkim informacje obejmujące:
nazwę; informację o składnikach wykorzystanych do wytworzenia produktu, które są obecne w wyrobie gotowym; datę minimalnej trwałości albo termin przydatności do spożycia; warunki przechowywania ( w określonych przypadkach);
dane identyfikujące producenta lub paczkującego lub zlecającego paczkowanie lub wprowadzającego do obrotu (importera lub sprowadzającego);
sposób przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym; zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego produktu;
oznaczenie partii produkcyjnej;
oznaczenie klasy jakości handlowej (gdy została ustalona dla danego rodzaju produktu w odrębnych przepisach).
Informację na temat zawartości w produkcie spożywczym dozwolonych substancji dodatkowych podaje się również w wykazie składników. Oprócz nazwy substancji dodatkowej lub jej numeru E należy podać zasadniczą funkcję technologiczną, jaką spełnia ta substancja w danym produkcie żywnościowym.
Ze względu na to, iż odpowiedzialność za produkt ponosi przedsiębiorca, niezbędne jest bieżące śledzenie wszelkich zmian w obowiązującym prawie  żywnościowym, gdyż nieznajomość prawa nie stanowi okoliczności łagodzących dla inspekcji kontrolnych.

(źródło: AgroTrendy, nr 1 styczeń 2010)